Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Ακόμη εδώ είσαι;



Φέτος δεν θα σε φορέσω, στο λέω από τώρα. Δεν θα σε βάλω πάνω μου να με πνίξεις. Θα σε ξεκρεμάσω απ’ την κρεμάστρα που σε έχω κρεμάσει και θα σε κάψω στην πυρά. Στο τζάκι να γίνεις στάχτη. Και μετά θα σε πάρω και θα σε πετάξω πάνω απ’ το γεφύρι της λησμονιάς. Θα περιμένω έναν άνεμο δυνατό να φυσήξει και να σε πάρει μακριά. Να βλέπω την ανυπαρξία σου να απλώνεται και να δώσω το δυνατότερό μου γέλιο. Αυτό που έχω ξεχάσει πως υπάρχει. Αυτό που θέλω να ξαναθυμηθώ. Και δεν θα είσαι εκεί για να με εμποδίσεις.


Η διαδικασία του σκορπίσματος ανέκαθεν ήταν απ’ τις αγαπημένες μου. Θα σε τρίψω με τα δάχτυλα όπως τρίβω την κανέλα την ώρα που θέλω να δώσω άρωμα γύρω μου. ΄Οπως τρίβω την άχνη πάνω απ’ το χριστουγεννιάτικο κέικ που φτιάχνω με τις σταφίδες και τα καρύδια. Όπως τρίβω τις αναμνήσεις μου πάνω από ένα ποτήρι λικέρ για να γίνει περισσότερο κόκκινο.


Δεν θα πω ευχή την ώρα που θα σε διαλύω. Θα πω κατάρα. Μη σώσεις και γυρίσεις. Μη σώσεις και συνεχίσεις να μου πνίγεις την παρόρμηση να εξακολουθώ να γίνομαι κάθε φορά και κάτι παραπάνω, παρουσιάζοντάς μου ένα ακόμη μη κι ένα ακόμη αν, δίνοντάς μου εικόνες καταστροφής και αμφιβολιών. Μα το ξέρεις πως δεν σ’ ακούω πάντα. Κι αυτό σε τσαντίζει. ΄Οπως ξέρω πως ανεβαίνεις στο βάθρο νικητής τις περισσότερες φορές με κείνο το χαιρέκακο χαμόγελο της νίκης. Που κατάφερες να με οργώσεις με έναν ακόμη λαβύρινθο σκέψεων.


Όμως αυτή τη φορά, άθλιε φόβε μου θα φύγεις. Θα σε λιώσω. Το δώρο μου δεν θα μου το δώσει κανείς άλλος. Ξέρω πως μόνο εγώ μπορώ να μου το φέρω. Θα γίνω η αγία με τα κόκκινα και τον σκούφο με τα λευκά τελειώματα. Και θα διαγράψω το πρόγραμμα εγκατάστασής σου. Και θα ανασάνω. Και θα κάνω ένα βήμα παραπάνω.


......


Σ’ ακούω που γελάς. Σκάσε να γελάς. Σκάσε. Το ξέρω πως είσαι πιο δυνατός. Είναι ανάγκη να μου το υπενθυμίζεις κάθε ώρα και στιγμή; Ξέρω πως θα ξανάρθεις. Όπως το ξέρεις κι εσύ. Μα άσε με για μια μέρα να κάνω όνειρα. Μια μέρα σου ζητώ. Κι ύστερα...ξέρεις πως η κρεμάστρα είναι εκεί και τ’ όνομά σου γράφει....


...σκαλισμένο με το αίμα μου...



.