Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Να σβήνω...





Σα χάδι στο λαιμό σου απαλό. Σταγόνα από μέλι άγριο κι αγνό. Σα βλέμμα με χρώμα ζωντανό. Σα κύμα που σπάει στο βουνό. Σα κίνηση στο τέρμα απ’ τον γκρεμό.


Σαν άνοιγμα ερωτικό. Πεθυμιάς αερικό. Εισπνοή αγρύπνιας πάνω σε σώμα ηδονικό. Ένα θέλω, ένα έλα κι ένα εδώ.


(Μ’ αρέσει τα χείλη μου να κοιτάς...)


Αποτύπωμα αέρα με άρωμα θνητό. Σ’ ενός φεύγα το γέλιο μέσα από γυαλί θολό. Χαρά παιδιού σε χορό ονειρικό. Μέθη από οινόπνευμα σε ποτήρι αδειανό.


(Σε σκέφτομαι...)


Δάκρυ απ’ το μάγουλο στα χέρια τα δικά σου. Να έρθει ένα φιλί ν’ αγγίξει τα φτερά σου. Να γίνει εκπνοή στον κτύπο της καρδιάς σου.


Άγγιγμα απ’ τη ζωή σου. Το μαύρο απ’ την ψυχή σου. Κομμάτι του χεριού σου. Σημάδι του καημού σου.


(...)


Άσε να σε απαλύνω. Μόνο να μη σ’ αφήνω. Τη γεύση σου να πίνω. Να θες και να σου δίνω. Να έρχεσαι κι εγώ...


...να σβήνω...