μεταΞύ μας, θα προτιμούσα το ξ να μην έχει την κόψη που κάνει ο λάρυγγας όταν το προφέρει εν στεγνώ.
Μεταξύ Μας, θα ήθελα τα μ να ακούγονται πιο μεστά – σα να είναι χορτάτα πριν τα πάρει ο ύπνος.
μΕταξύ μας, θα μου άρεσε το ε να φωνάζει ηχηρά σα να σαλπίζει εγερτήριο χαρμόσυνης ημέρας.
μεταξΥ μας, θα ήταν καλό το υ να μην είναι εντελώς αχνό, μα να τιμά την κατάληξή του πονηρά.
μεταξύ μαΣ, τι υπέροχο θα έμοιαζε άμα το ς ήταν λιγουλάκι ψευδό ώστε να ακούγεται ως παράταση!
μεΤαξύ μας, δεν θα ήταν ανατρεπτικό αν το τ προφερόταν ως γρήγορο κι ανήθικο;
μετΑξύ μΑς, θα ήμουν ικανοποιημένη αν τα α γελούσαν ντροπαλά υπονοώντας τα αυτονόητα.
ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, τέλος, θα γούσταρα ο τόνος στην προφορά να έμοιαζε Μετάξι μας.
