Σε φόντο μαύρο άρωμα φλόγας. Τσακ στη σιγαλιά. Λάμψεις πάνε κι έρχονται. Φωνές, ήχοι, τόνοι, σιγαλιές, σκόρπιες σελίδες. Ανακατεύεις αισθήσεις και γέρνω τους ώμους. Μπρος...πίσω...δεξιά...αριστερά. Σου κάνω πόζες. Με μια δόση αμηχανίας. Με μια δόση δισταγμού. Με μια μορφή ερωτισμού. Κοιτάς...
Δωμάτια πορτοκαλί. Φώτα χαμηλά. Μορφές πίσω από τζάμια. Θολά φεγγάρια και νότες μπάσες.
Μια φορά κι έναν καιρό...
Αρχή παραμυθίας. Αρχή πραγματικότητας. Αρχή βαδίσματος σε δάσος μαγεμένο. Άκου τα ξερόκλαδα. Βλέπεις το νερό που κυλά; Τη βροχή που έρχεται την αφουγκράζεσαι; Άκου. Τσακ...
Καπνός και γυαλί. Κι ένα τούλι πεταμένο. Η κορδέλα στην άκρη κάνει φιδάκια με το σώμα της. Μαβί χαρτί τσαλακωμένο. Καραμέλες με γεύση κερασιού. Σκοτάδι ξανά. Μια μικρή φλόγα αρκεί να φέρει σκιές. Ήρωες. Μορφές. Κι ύστερα ένα αμυδρό φως να φτιάξει φεγγάρι.
Πόσα φεγγάρια θες;
Δύο...
Μα δε σταμάτησες εκεί. Ζωγράφισες επάνω μου σχήματα. Με λάμψη απόκοσμη. Για ταίριασμα. Για αντίθεση. Για...χάδι. Κι απέκτησα φτερά. Αγγέλου φτερά. Με χρώμα καινούργιο. Στο χρώμα που κάνει η σελίδα όταν...
...αλλάζει κεφάλαιο...
