Είχα ξεχάσει πώς είναι να ξυπνάω πλάι σου γυμνή. Φοβάμαι μην αρχίσει να μ’ αρέσει.
Να είδες; Κάτι τέτοια σκέφτομαι και μετά νιώθω ενοχές που κλείνω πίσω σου την πόρτα κάθε που λες αχνά «εγώ να πηγαίνω...».
Μην αρχίσεις να με κοιτάς στα μάτια.
Σε παρακαλώ...
Αυτή τη φορά η κατάληξη θα είναι οριστική.
Και δε θα το αντέξεις.
.
