Είμαι ένα κόλπο. Ένα κόλπο που ξέφυγε από μιας ληστείας το σχέδιο. Και κύλησε άπιαστο στου νοτισμένου δρόμου την άκρη...
Είμαι ένα φεύγα. Ένα φεύγα που γλιστρά μέσα απ’ της χούφτας τη γραμμή. Δεν μένω για πολύ. Σα τη βροχή. Εκεί...στου ματιού σου το δάκρυ...
Είμαι μια θύελλα. Μια θύελλα ασημένια μέσα από χειλιών το άνοιγμα. Στάζω ουρανό και πέφτω μακριά. Πέρα στου μυαλού το μονοπάτι...
Είμαι μια κρυψώνα. Είμαι το ένα, το δύο και το τρία. Νούμερα βγαλμένα από παιχνίδι παιδικό. Περιμένω να χαϊδέψω τον τρόπο που θα έρθεις σε μένα να κρυφτείς. Να σου πω σσσσσς εδώ είναι το κομμάτι σου το μαγικό...
Είμαι μια προσμονή. Μια αναμονή. Είμαι ένα περίμενε δεμένο με σκοινί. Είμαι ένα έλα που θέλει να ελευθερωθεί. Είμαι ένα φυλακισμένο παραμύθι που ψάχνει αφηγητή...
Είμαι μια ντροπή. Μέσα στου ονείρου τη βροντή. Είμαι μια ωδή. Μια ψαλμωδία σε μαγείας τελετή. Είμαι ένα κόκκινο χρώμα σ’ ενός ζωγράφου την αφή...
Είμαι ένας χορός. Ένας καημός. Μια ορμή. Είμαι ένα τανγκό που χορεύεις σε μιας πίστας τη στροφή...
Ντύσε με...με του ανέμου την πνοή...
Φτιάξε με...με μιας λέξης τη σιωπή...
Μίλα μου για το εδώ και το εκεί...
Πιάσε με...
Μόνο εσένα θα αφήσω να μου διώξεις το γιατί...
(σε σένα μάτια μου...)
